Bencillik

Mutlu olmak isteriz. Hayatımızın her zaman problemsiz, başarılarla dolu geçmesini, sürekli yükseklerde uçmayı hayal ederiz. Bizden daha fazla çalışan yoktur diye düşünürüz. En iyisini hak ettiğimizi sürekli kendi kendimize söyleriz.…

Öyle bir zaman diliminde yaşıyoruz ki, geçmişe özlem dolu. Niye geçmişe özenir ya da hayalimizde hatta damağımızda eski tatları ararız? Sevda/lar denince neden hep aklımıza nefsani şeyler gelir! Oysaki anne…